Welkom bij Doortje vzw
Doortje VZW is opgericht ter ere van Theodora (Doortje) Spronken – Verschuren, een buitengewone dame die haar leven wijdde aan het verbeteren van het welzijn van kinderen en volwassenen met een beperking. Haar nalatenschap leeft voort in onze missie bij VZW Doortje:
“Wij ondersteunen kinderen en volwassenen met een ernstige neurologische aandoening en bouwen samen aan een warme, inclusieve samenleving. Een wereld waarin iedereen de kans krijgt om zelfstandig te groeien, te dromen en volop van het leven te genieten.”Theodora (Doortje) Spronken
Doortje werd geboren in 1933 in Dommelen, bij Valkenswaard (Nederland). Als jonge vroedvrouw stond ze in de jaren 1950, letterlijk aan de wieg van nieuw leven en leerde ze het belang van nabijheid en toewijding. Haar drive om kwetsbare mensen te helpen, bracht haar verder.
Als vrijwilligster zou ze hulp bieden aan de slachtoffers van de dijken-watersnoodramp in Nederland. In de steenkoolmijnen van Winterslag en Waterschei in België vonden in de jaren 1950 en 1960 verschillende ongevallen plaats. De arbeidsomstandigheden waren zwaar en gevaarlijk, met talrijke slachtoffers door instortingen, gasexplosies en mechanische ongelukken. Doortje bood haar steun.
Haar visie en toewijding reikten echter verder. Doortje’s zorg voor de gewonde mijnwerkers leidde tot een passie voor orthopedische hulpmiddelen. Haar streven naar evidence-based zorgverlening bracht haar naar Frankfurt, waar ze het diploma Master in Orthopedie Techniek haalde. Zo werd ze de eerste vrouwelijke orthopedisch P&O-ingenieur in de Benelux.
Als één van de eerste vrouwelijke pioniers gaf ze leiding aan honderden medewerkers en werkte ze onvermoeibaar aan betere zorgomstandigheden. In 1960, richtte ze samen met haar echtgenoot Eugene de firma Spronken Orthopedie op. Ze stond aan de wieg van de Belgische opleiding voor bandagisten, orthesisten en prothesisten en gaf er jarenlang, als vrijwilliger, les. In de jaren 1970 stond ze aan de wieg van het Skills Lab van de Medische Faculteit Universiteit Maastricht, een innovatieve stap in de medische opleiding.
In de jaren ’80 begeleidde en coördineerde ze – als vrijwilligster- de Mijnwerkers Brancadiers van Belgisch Limburg bij hun reizen voor zieken, onder andere de treinreizen naar Lourdes.
Mevrouw Spronken (Doortje) was jarenlang algemeen directeur van de Sint Elisabethkliniek en vroedvrouwenschool, een vooraanstaande instelling voor moeder- en kindzorg. Ze was bestuurder ziekenhuizen Heerlen-Kerkrade en mede-oprichter bestuurder van Spronken Orthopedie België en Nederland.
Haar tomeloze inzet en baanbrekend werk in de zorg bleven niet onopgemerkt: voor haar uitzonderlijke verdiensten werd ze door Hare Majesteit Koningin Beatrix geridderd in de Orde van Oranje-Nassau.
Met haar unieke combinatie van wetenschap en zorg ontwikkelde ze orthopedische hulpmiddelen voor mensen met een lichamelijke beperking, met een bijzondere focus op zwaar gehandicapte kinderen, mensen met een neurologische ziekte of een arm of beenamputatie. Haar werk betekende veel meer dan mobiliteit—ze bood elke zorgbehoevende meer waardigheid, zelfstandigheid en een kans op een volwaardiger leven.
Doortje's missie reikte verder dan innovatie alleen. Ze begreep als geen ander dat het niet volstond om hulpmiddelen te ontwerpen—de samenleving zelf moest mee evolueren om mensen met een beperking volwaardig te ondersteunen. Ze droomde van een wereld waarin inclusie vanzelfsprekend is, zorgverleners en mantelzorgers de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben, en niemand wordt buitengesloten vanwege een beperking.
Zelf werd Doortje zwaar op de proef gesteld door neurologisch falen - de ziekte van Parkinson, die haar de laatste vijftien jaar van haar leven steeds verder in de greep hield. Gevangen in een lichaam dat niet meer wilde meewerken, werd ze volledig bedlegerig en verloor ze uiteindelijk zelfs de kracht om te spreken. Maar ze bleef vrolijk en geliefd, haar optimisme onveranderd. Dezelfde waardigheid en positiviteit die haar werk en leven kenmerkten, bleven tot het einde toe aanwezig. Ze werd thuis verzorgd, omringd met dezelfde liefdevolle zorg die ze haar hele leven aan anderen had gegeven. Doortje overleed, op tachtigjarige leeftijd, maar haar ziel leefde voort.
Bij Doortje VZW zetten we haar werk en idealen voort door mensen met een neurologische aandoening op alle mogelijke manieren te ondersteunen. Met hulpmiddelenzorg, mobiliteitsoplossingen, sociale en administratieve bijstandsverlening en werkgelegenheidskansen bouwen we aan een inclusieve samenleving. We verkleinen de kloof die mensen met een beperking vaak ervaren door innovatieve therapieën en hulpmiddelen toegankelijk te maken, zorgverleners en mantelzorgers te ondersteunen en de kracht van de gemeenschap te versterken.
Samen maken we het verschil – door professionele, doeltreffende en warme zorg. Doe mee en bouw mee aan een toekomst zonder drempels, waarin iedereen kansen krijgt om erbij te horen en zich geliefd en gewaardeerd te voelen.
Dit is ons eerbetoon aan Doortje: haar werk voortzetten, haar droom te blijven realiseren.
Voor Doortje, met liefde, voor zorg met een warm hart
Doortje VZW is opgericht ter ere van Theodora (Doortje) Spronken – Verschuren, een buitengewone dame die haar leven wijdde aan het verbeteren van het welzijn van kinderen en volwassenen met een beperking.
© Doortje vzw